Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
stupere = stupire Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)
- Coniugazione completa di stupere stupere = stupere: Verbo attivo INFINITO Presente
significato
Presente
stupērestupire
Coniugazione di: stupĕo, stupĕs, stupui, - , stupēre
coniugazione: 2 - intransitivo - attiva
(Ita) = stupire, intr.,
  
(eng) = be stunned,    be benumbed,    be astonished,    be stupefied,   

(esp) = espantar,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego stupĕo
tu stupĕs
ille stupĕt
nos stupēmus
vos stupētis
illi stupent
Io stupisco
Tu stupisci
Egli/Ella/Esso stupisce
Noi stupiamo
Voi stupite
Essi/Esse/Loro stupiscono
INDICATIVO
Imperfetto
ego stupēbam
tu stupēbas
ille stupēbat
nos stupebāmus
vos stupebātis
illi stupēbant
Io stupivo
Tu stupivi
Egli/Ella/Esso stupiva
Noi stupivamo
Voi stupivate
Essi/Esse/Loro stupivano
INDICATIVO
Perfetto
ego stupui
tu stupuisti
ille stupuit
nos stupuĭmus
vos stupuistis
illi stupuērunt, stupuere...
Io stupii
Tu stupisti
Egli/Ella/Esso stupì
Noi stupimmo
Voi stupiste
Essi/Esse/Loro stupirono
INDICATIVO
Passato prossimo
ego stupui
tu stupuisti
ille stupuit
nos stupuĭmus
vos stupuistis
illi stupuērunt, stupuere...
Io sono stupito
Tu sei stupito
Egli/Ella/Esso è stupito
Noi siamo stupiti
Voi siete stupiti
Essi/Esse/Loro sono stupiti
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego stupuĕram
tu stupuĕras
ille stupuĕrat
nos stupuerāmus
vos stupuerātis
illi stupuĕrant
Io ero stupito
Tu eri stupito
Egli/Ella/Esso era stupito
Noi eravamo stupiti
Voi eravate stupiti
Essi/Esse/Loro erano stupiti
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego stupui
tu stupuisti
ille stupuit
nos stupuĭmus
vos stupuistis
illi stupuērunt, stupuere...
Io fui stupito
Tu fosti stupito
Egli/Ella/Esso fu stupito
Noi fummo stupiti
Voi foste stupiti
Essi/Esse/Loro furono stupiti
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego stupuĕram
tu stupuĕras
ille stupuĕrat
nos stupuerāmus
vos stupuerātis
illi stupuĕrant
Io ero stupito
Tu eri stupito
Egli/Ella/Esso era stupito
Noi eravamo stupiti
Voi eravate stupiti
Essi/Esse/Loro erano stupiti
INDICATIVO
Futuro semplice
ego stupēbo
tu stupēbis
ille stupēbit
nos stupebĭmus
vos stupebĭtis
illi stupēbunt
Io stupirò
Tu stupirai
Egli/Ella/Esso stupirà
Noi stupiremo
Voi stupirete
Essi/Esse/Loro stupiranno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego stupuĕro
tu stupuĕris
ille stupuĕrit
nos stupuerĭmus
vos stupuerĭtis
illi stupuĕrint
Io sarò stupito
Tu sarai stupito
Egli/Ella/Esso sarà stupito
Noi saremo stupiti
Voi sarete stupiti
Essi/Esse/Loro saranno stupiti
CONGIUNTIVO
Presente
ego stupĕam
tu stupĕas
ille stupĕat
nos stupeāmus
vos stupeātis
illi stupĕant
Io stupisca
Tu stupisca
Egli/Ella/Esso stupisca
Noi stupiamo
Voi stupiate
Essi/Esse/Loro stupiscano
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego stupērem
tu stupēres
ille stupēret
nos stuprēmus
vos stuprētis
illi stupērent
Io stupissi
Tu stupissi
Egli/Ella/Esso stupisse
Noi stupissimo
Voi stupiste
Essi/Esse/Loro stupissero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego stupuĕrim
tu stupuĕris
ille stupuĕrit
nos stupuerĭmus
vos stupuerĭtis
illi stupuĕrint
Io sia stupito
Tu sia stupito
Egli/Ella/Esso sia stupito
Noi siamo stupiti
Voi siate stupiti
Essi/Esse/Loro siano stupiti
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego stupuissem
tu stupuisses
ille stupuisset
nos stupuissēmus
vos stupuissētis
illi stupuissent
Io fossi stupito
Tu fossi stupito
Egli/Ella/Esso fosse stupito
Noi fossimo stupiti
Voi foste stupiti
Essi/Esse/Loro fossero stupiti
CONDIZIONALE
Presente
ego stupērem
tu stupēres
ille stupēret
nos stuprēmus
vos stuprētis
illi stupērent
Io stupirei
Tu stupiresti
Egli/Ella/Esso stupirebbe
Noi stupiremmo
Voi stupireste
Essi/Esse/Loro stupirebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego stupuissem
tu stupuisses
ille stupuisset
nos stupuissēmus
vos stupuissētis
illi stupuissent
Io sarei stupito
Tu saresti stupito
Egli/Ella/Esso sarebbe stupito
Noi saremmo stupiti
Voi sareste stupiti
Essi/Esse/Loro sarebbero stupiti
IMPERATIVO 
Presente
stupe
stupete
Futuro
stupeto
stupeto
stupetote
stupento
stupisci
stupite

stupirai
stupirà
stupirete
stupiranno
INFINITO  
Presente
stupērestupire
INFINITO  
Perfetto
stupuisseessere stupito
INFINITO  
GERUNDIO
stupendi, stupendo, stupendum, stupendo...di stupire
ad a stupire
stupire
da, con.. stupire
PARTICIPIO significato
Presenteche stupisce
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.stupens
Gen.stupentis
Dat.stupenti
Acc.stupentem
Voc.stupens
Abl.stupente, stupenti...
stupentes
stupentium
stupentibus
stupentes
stupentes
stupentibus
Femminile 
Nom.stupens
Gen.stupentis
Dat.stupenti
Acc.stupentem
Voc.stupens
Abl.stupente, stupenti...
stupentes
stupentium
stupentibus
stupentes
stupentes
stupentibus
Neutro 
Nom.stupens
Gen.stupentis
Dat.stupenti
Acc.stupens
Voc.stupens
Abl.stupente, stupenti...
stupentia
stupentium
stupentibus
stupentia
stupentia
stupentibus
Coniugazione di: stupetur, stupebatur, , - ,
coniugazione: 2 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = stupire, intr.,
  
(eng) = be stunned,    be benumbed,    be astonished,    be stupefied,   

(esp) = espantar,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
stupetur
si stupisce
INDICATIVO
Imperfetto
stupebatur
si stupiva
INDICATIVO
Futuro semplice
stupebitur
si stupirà
CONGIUNTIVO
Presente
stupeatur
si stupisca
CONGIUNTIVO
Imperfetto
stuperetur
si stupisse
CONDIZIONALE
Presente
stuperetur
si stupirebbe
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021